ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ : ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΤΕΝΕΔΟΥ ΣΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΑΙΓΙΝΗΣ : Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ : ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΤΕΝΕΔΟΥ ΣΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΑΙΓΙΝΗΣ : Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ : ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΤΕΝΕΔΟΥ ΣΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΑΙΓΙΝΗΣ : Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

                        «…πέφτουμε ‘μεις – το έργο μας για την πατρίδα μένει.»

                                                                        Κωστής Παλαμάς

Εισαγωγή

            Πριν την παρουσίαση της εκπαιδευτικής πολιτικής του Ιωάννη Καποδίστρια από την εποχή της Μονής Τενέδου έως το Οικοτροφείο Αιγίνης, είναι απαραίτητη μια σύντομη αναδρομή στα σημαντικότερα γεγονότα των δύο αιώνων του 18^ου και του 19^ου που διαδραματίστηκαν  στην ευρωπαϊκή σκακιέρα και που άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Πρόκειται για κοσμογονικές αναστατώσεις μέσα στις οποίες περιδινούνταν και τα Επτάνησα με τις συνεχείς μεταβαλλόμενες στρατιωτικές και πολιτικές συνθήκες..

            Ο 18^ος αιώνας, ο αιώνας του Διαφωτισμού ήταν σύμφωνα με τον Καντ «η τελική ενηλικίωση της ανθρωπότητας, η χειραφέτηση της ανθρώπινης συνείδησης από την ανωριμότητα της άγνοιας και της πλάνης».

LE GENERAL DUFOUR ET LE COMTE CAPODISTRIAS DANS L’EUROPE DU XIXe SIECLE

LE GENERAL DUFOUR ET LE COMTE CAPODISTRIAS DANS L’EUROPE DU XIXe SIECLE

                                                                            Sophie Moraiti, docteur en philosophie,

ex professeure à l’ Institut des Langues        étrangères à l’ Université d’Athènes et à

l’Université ouverte

            Au XIXe siècle la nouvelle carte géopolitique de l’ Europe est dessinnée par les guerres de Napoléon et de nombreux autres conflits. L’ émergence des consciences nationales et de sentiments patriotiques très puissants, la construction de l’unité italienne et la libération des provinces balkaniques, ainsi que les révolutions industrielles donnent l’ élan à des discussions sur le nouvel aspect de l’ Europe. De 1815 à 1871 l’ Europe des Nations domine la vie politique du temps : du congrès de Vienne et de la Sainte Alliance jusqu’à l’ achèvement de l’ unité italienne et allemande, les peuples aspirent à former des nations érigées en états nationaux, sous l’œil bienveillant ou hostile des grandes puissances.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΩΡΓΑΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑ ΑΥΤΟΡΡΥΤΟ

 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΩΡΓΑΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑ ΑΥΤΟΡΡΥΤΟ

Κυρίες και Κύριοι,

Είναι τιμή να σου εμπιστεύεται ο δημιουργός το έργο του και να σου ζητά να μιλήσεις γι’ αυτό. Μια πνευματική δημιουργία προϋποθέτει μια έμφυτη τάση για ενδελεχή, ίσως, παρατήρηση της πραγματικότητας και του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς των ανθρώπων, προϋποθέτει ώρες περισυλλογής, μελέτης, συγγραφής, κόπωσης και τέλος ικανοποίησης για το δημιούργημα. Προσθέτω σε όλα όσα ανέφερα αυτό που ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε ότι «η αλήθεια που ξεπηδά  είναι σαν το νιόκοπο άγαλμα, μόνο μέσ΄από τα καθάρια νερά της μοναξιάς. Κι η μοναξιά της πένας είναι από τις πιο μεγάλες». Μέσα σε αυτή τη μοναξιά της πένας του ο Κωνσταντίνος Γεωργάτος δημιούργησε το έργο του αυτό. Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρώ τιμή μου το γεγονός ότι παρουσιάζω και μιλώ σήμερα γι’ αυτό το έργο που φέρει τον τίτλο : Πνεύμα Αυτόρρυτο, Διηγηματικοί Στοχασμοί. 

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΜΒΑΛΗ ΤΟ ΞΕΦΩΤΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

        ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΜΒΑΛΗ ΤΟ ΞΕΦΩΤΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

            ΤΕΤΑΡΤΗ 31 ΜΑΙΟΥ 2017 PUBLIC                                      

«To να πιστεύεις ότι ένα γράμμα σωστά τοποθετημένο

                                       θα αγγίξει το κέντρο του στόχου σημαίνει ότι κατά βάθος

πιστεύεις στην ποίηση. Σημαίνει ότι την προικίζεις με              λογικές ή μαγικές εξουσίες, ότι είσαι πεπεισμένος ότι είναι ικανή να αλλάξει τον αναγνώστη.»

                                            Bernard Pivot

                                    La mémoire n’en fait qu’à sa tête

Η ποίηση είναι αναπόσπαστα δεμένη με τον άνθρωπο και την ύπαρξή του και ο λόγος της είναι λόγος  κοινωνικός, επικοινωνιακός[1] και  ψυχαγωγικός, δηλαδή προκαλεί ψυχική και πνευματική ευχαρίστηση μέσα από μια διαδικασία που ικανοποιεί ανώτερες ψυχικές και πνευματικές ανάγκες. Επίσης προϋποθέτει τη γνώση της τέχνης που οφείλει να κατέχει ο ποιητής. Ο Ελύτης έγραψε στον Μικρό Ναυτίλο:  «Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών σε βάθος, θα βγούμε σε ένα άλλο είδους ξέφωτο, που είναι η Ποίηση. Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία, όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι, από πού βλέπει κανείς τον ουρανό».  Από την πλευρά του ο ποιητής με την φαντασία που τον διακρίνει επιλέγει τη λέξη ή το σύμπλεγμα των λέξεων με σκοπό να παρασύρει τον αναγνώστη στον δικό του ουρανό και στη μουσικότητα του λόγου του.

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΟΡΗ ΛΕΝΗ

                           ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΟΡΗ ΛΕΝΗ

                                    ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ, ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΜΑΙΟΥ 2017

Θα ήθελα να ξεκινήσω την αποψινή εισήγησή μου για το βιβλίο της Μαίρης Αρβανιτάκη Ορή Λένη με την προσωπική μου εμπειρία. Συγκεκριμένα βρισκόμουν στην Κέρκυρα, καλοκαίρι, και έμαθα για την παρουσίασή του «μετά εορτής». Την επομένη, το βράδυ, το αγόρασα από την έκθεση του βιβλίου που γίνεται κάθε καλοκαίρι στη «μεγάλη πλατεία». Επιστρέφοντας στο σπίτι άρχισα να το διαβάζω. Οι πρώτες εντυπώσεις μου ήταν ότι επρόκειτο για ένα ενδιαφέρον βιβλίο. Συνέχισα την ανάγνωση την επομένη κατά το μεσημεράκι. Είχα βάλει το φαγητό στην κουζίνα, πήρα το βιβλίο μου και βγήκα στη βεράντα για να συνεχίσω το διάβασμα. Απορροφημένη ξέχασα την πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα όχι μόνο κάηκε το φαγητό, αλλά πέταξα και την κατσαρόλα !

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ Κας ΜΑΡΙΑΣ ΜΕΝΕΓΑΚΗ

          ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ Κας ΜΑΡΙΑΣ ΜΕΝΕΓΑΚΗ

          ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Ν. ΠΕΝΤΕΛΗΣ 25.3.2016

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ:

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΡΧΙΑ –ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ

           

Στο δεύτερο και τρίτο μέρος του βιβλίου της η κα Μενεγάκη εξετάζει εκτός των άλλων θεμάτων την κίνηση των ιδεών στη Γαλλία μετά την Γαλλική Επανάσταση του 1789. Οι δύο κοινωνικές τάξεις – ευγενείς και αστοί – βρίσκονται σε μία διαρκή σύγκρουση. Από τη μία οι Ιδεολόγοι – συνεχιστές των Εγκυκλοπαιδιστών – και από την άλλη οι Θεοκράτες που προσπαθούν να επαναφέρουν τις μοναρχικές και θρησκευτικές παραδόσεις.

            Θεμελιωτές αυτών των θεοκρατικών ιδεών οι Λουί ντε Μπονάλντ, Ζοζέφ ντε Μαιστρ, Σιμόν ντε Μπαλλάνς κ.α. Κατ’ αυτούς η κοινωνία αποτελεί δημιούργημα της Θείας Πρόνοιας και ο άνθρωπος είναι στοιχείο της κοινωνίας. Άρα η μόνη «σύμφωνη με τη φύση» μορφή διακυβέρνησης είναι η μοναρχία, διακηρύσσει ο Ζοζέφ ντε Μαιστρ. Από την πλευρά του ο Μπονάλντ γράφει ότι οι άνθρωποι διαφυλάσσουν την αξιοπρέπειά τους όταν η κυριαρχία βρίσκεται στον Θεό και τους εκπροσώπους του. Ο ίδιος δέχεται το Σύμπαν σαν μια πυραμίδα : στην κορυφή είναι ο Θεός και η καθολική εκκλησία με τον Πάπα και το «αλάθητο», ακολουθούν ο βασιλιάς και οι ευγενείς και κατόπιν όλοι οι άλλοι. Τέλος ο Μπαλλάς υποστηρίζει ότι ο μόνος νομοθέτης για τα χριστιανικά έθνη είναι ο Χριστός. Και για τους τρεις προαναφερόμενους θεωρητικούς το μεγαλύτερο έγκλημα της Γαλλικής Επανάστασης ήταν η διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη. Έφθασαν μάλιστα στο σημείο να δέχονται την ισπανική Ιερά Εξέταση ως το όργανο της νομοθετικής βούλησης του Θεού. Αριστοκράτες οι ίδιοι παραμένουν πιστοί στον καθολικισμό και στο Παλαιό Καθεστώς και αρνούνται κάθε πολιτική μεταβολή ή κοινωνικό μετασχηματισμό.

ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ : «ΣΦΟΥΜΑΤΟ ΚΑΙ ΞΙΦΟΣ»

                      ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ : «ΣΦΟΥΜΑΤΟ ΚΑΙ ΞΙΦΟΣ»

                                                                       Ε.Ε.Ε.Λ., ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΜΑΙΟΥ 2015

                Η εκδήλωση απόψε είναι αφιερωμένη στην ποίηση του σχετικά νέου μέλους της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών Κώστα Ευαγγελάτου.

            Ο Κώστας Ευαγγελάτος είναι ποιητής και εικαστικός καλλιτέχνης. Το  πλούσιο   έργο του έχει παρουσιασθεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Νέα Υόρκη, Μπουένος Άιρες, Αvignon, Chantilly, Paris, Amsterdam, Βαρκελώνη, Ρώμη, Μόσχα και αλλού). Με σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και ζωγραφική και θεωρία της σύγχρονης τέχνης στη Νέα Υόρκη, ο Κώστας Ευαγγελάτος διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής της Gallery Dada στην Αθήνα, όπου και ίδρυσε το 1990 την ομάδα τέχνης Art Studio EST. Ο καλλιτέχνης έχει δωρίσει έργα του στο ΤΕΙ Αργοστολίου (Κεφαλλονιά) και κάθε καλοκαίρι διοργανώνει στο πατρικό του σπίτι, το οποίο έχει μετατρέψει σε χώρο εικαστικών δρώμενων, εκδηλώσεις με εκθέσεις ζωγραφικής, βραδυές  ποίησης και μουσικής. Έργα του βρίσκονται τόσο σε ιδιωτικές συλλογές όσο και στην Τράπεζα της Ελλάδος, στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, στην Πινακοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Αναγνωστική Εταιρία Κερκύρας, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στο Πατριαρχείο Αλεξανδρίας κ.α. 

ΟΙ Ν.ΔΕΤΖΩΡΤΖΗΣ ΚΑΙ Μ.ΔΕΣΥΛΛΑΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΥΝ ΕΛΥΑΡ ΜΗΓΑΡΙΣ ΕΧΩ ΑΛΛΟ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ

ΟΙ Ν.ΔΕΤΖΩΡΤΖΗΣ ΚΑΙ Μ.ΔΕΣΥΛΛΑΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΥΝ ΕΛΥΑΡ ΜΗΓΑΡΙΣ ΕΧΩ ΑΛΛΟ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ

Σοφία Μωραΐτη, Δρ Φιλοσοφίας, Διδ. ΕΚΠΑ

«Η ορατή ευχαρίστηση που δέχεται ο δημιουργός, πηγάζει από τη σειρά των γεωμετρικών σχημάτων που το ήδη σύνθετο αντικείμενο παίρνει διαδοχικά και γρήγορα μέσα στον χώρο !» Charles Baudelaire

          Η τεχνική ενός γραπτού έργου στηρίζεται στην έρευνα της ουσίας των πραγμάτων, έρευνα που ταυτίζεται με την άποψη του δημιουργού που μεταφέρει-μεταφράζει το όραμά του και τις εντυπώσεις που το ίδιο το αντικείμενο του παρέχει με το πλήθος των εικόνων του. Το πάθος του δημιουργού για την τέχνη τον ωθεί στην αναζήτηση του ποιητικού στοιχείου, στην δύναμη της λέξης και της εικόνας και συνεπώς στην αναλογία της ζωγραφικής και της λογοτεχνίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η παραγωγή του κειμένου εκφράζει τη θεωρία και την αισθητική αντίληψη του δημιουργού του. Η σύλληψη της ιδέας συγκλίνει με την εικόνα, την τέχνη αυτήν καθεαυτήν και το ποιητικό στοιχείο. Ο λόγος παράγει λέξεις και εικόνες. Η εικόνα σύμφωνα με τον Jean-Paul Sartre είναι πράξη και όχι πράγμα και για να είναι η συνείδηση ικανή να φανταστεί προκειμένου να δημιουργήσει πρέπει να μείνει σε απόσταση από την πραγματικότητα, από τον κόσμο. Άρα σκέπτεται και δημιουργεί με τη φαντασία το απόν αντικείμενο.[1] Η θέση αυτή του Jean-Paul Sartre γίνεται πράξη στην παραγωγή γραπτού λόγου από τους συγγραφείς μεταξύ των οποίων ο Marcel Proust, ο οποίος στο έργο του Στην αναζήτηση του χαμένου χρόνου εστιάζει στην εικόνα και στο φανταστικό. Το μάτι του αφηγητή χαρακτηρίζεται από την ικανότητά του να συλλαμβάνει και να κρατά στον νου του όλες τις εικόνες, σαν ένα είδος ανάμνησης που  διατηρεί και  συσχετίζει με το παρόν. Την ίδια διανοητική διεργασία παρατηρούμε και στη μεταφραστική παραγωγή του Νάσου Δετζώρτζη.